خطبه حضرت ابالفضل العبّاس در شهر مكّه مكرّمه در سال60 هجری

[پیش از هجرت كاروان از مكّه به كوفه]

در آن مقطع حساس تاریخ که حسین-درود خدا بر او - رو به سوی خانه خدا نهاد تا در سایه حرم امن الهی، زمینه مبارزه اصلاح طلبانه و عدالتخواهانه خویش را فراهم آورد؛ حرامیان آن روزگار، راه را سنگدلانه بر او بستند، و حج حسین علیه السلام به ظاهر نیمه تمام ماند. (اگر چه حسین علیه السلام ، ایام حج را به چهل روز كشاند و حج نیمه تمام خود را در وادی طف با بوسه برخنجر به اتمام رساند).
عباس -جان عالمی به فدایش- که از نزدیک شاهد ماجرا بود، گستاخی دشمن را با فرزند مکه و منا تاب نیاورد، و با ایراد خطبه ای دشمن شکن، پس از حمد خدا، بر دشمن دون چنین فریاد آورد که: