مرگ سياه

طي يك تماس تلفني با عبدالرضا رضايي (يكي از وكلا ونمايندگان مردم بهسود در پارلمان افغانستان)، مطلع گشتيم كه بازهم پشتون هاي مسلح، با گله هاي گوسفند وموترهاي داتسون طالبان، خود را به مرزهاي بهسود رسانده اند، تا بار ديگر مردم بسهود را مورد هجوم وتجاوز قرار دهند. اين در حالي است كه از 45000 خانواري كه در طي حملات سال گذشته آواره شده اند عده بسياري هنوز نتوانسته اند به خانه هايشان بازگردند.
بر اساس اظهارات آقاي رضايي كه خود مدت بيست روز است در بهسود حضور دارد، اولين درگيري بين مردم وگروه هاي مسلح پشتون در آنسوي دشت «گوله» در سمت «خوات» صورت گرفته است، وي همچنين حمله متجاوزين كوچي را امشب (30/2/88) بعيد ندانست.
به دليل قطع شدن ارتباط ما با ايشان اطلاعات بيشتري در اين زمينه فعلا به دست ما نرسيده است. اما نكته اصلي اينجاست كه چرا باوجود جلسات ومباحث متعددي كه سال گذشته پيرامون اين مسئله صورت پذيرفت باز هم اين قائله در سال جاري، در حال شكل گيري است؟!
مگر نه اين است كه كرزي طي يك فرمان 5 ماده اي دستور به ختم قائله داده بود.
با كنار هم گذاشتن تكه هاي اين پازل وتكميل شدن آن درمي يابيم كه تمام آن مسائل فريبي بيش نبوده است كه درآن مقطع زماني فقط براي فرونشاندن آتشي كه مي رفت تا دامن آلوده دولت كرزي را گرفته وونهيبش وي وهم مسلكانش را بسوزاند ساخته وپرداخته شد.
اين امر كه موج جديدي از نگراني ها را نيز در بين مردم ايجاد نموده است اين امر را به ذهن متبادر مي كند كه كرزي با پيش كشيدن مسئله كوچي در آستانه انتخابات قصد در متشنج نمودن وضعيت موجود را داشته باشد تا از اين طريق بتواند زمان بيشتري را خريداري نموده تا با بسيج نمودن بهتر امكاناتي كه دردست دارد، نتيجه انتخابات را به سود خويش رقم بزند.
در برابر این همه ناملایمات ونابرابری ها «سیاستمداران» ما اگر مانند سال قبل به جای دفاع از مطالبات حقه مردم، همچنان رویه محافظه کاری را ترجیح دهند وبر امضای فرمان های پوچ که هیچ ارزش اجرایی ندارند همچنان صحه بگذارند وتاییدشان کنند یادشان باشد: که مرگ سياه، سرنوشت شوم قومي خواهد بود كه به هر ذلتي تن مي دهند تا زنده بمانند..