برخورد ضد فرهنگی با فرهنگ
بيانيه فرهنگيان مهاجر افغانستان، راجع به واقعه در آب افکندن هزاران جلد کتاب در ولايت نيمروز
كتاب، اين گنجينه معارف بشري، از ديرباز در ميان جوامع متمدن و فرهنگدوست حرمت خاصي داشته است، بهويژه در كشور ما كه داراي سابقه روشني در دانشدوستي و فرهنگپروري بوده است.
با اين همه نميتوان از ياد برد سرگذشتهاي تلخي را كه در مقاطعي از تاريخ بر كتابها و كتابخانهها در كشور ما رفته است، از دوران تهاجمهاي مغولان گرفته تا عصر حاكميت سياه طالبان. چنين بوده است كه جامعه ما گاه به گاه شاهد كتابسوزيها و كتابشوييها بوده است و چه خسارتها كه از اين ناحيه بر فرهنگ مكتوب كشور وارد شده است.
واقعه معدوم كردن و در آب افكندن كتابهاي متعلق به جمعي كتابفروش و ناشر در روز دوم جوزا (خرداد) 1388 كه در ولايت نيمروز و با آگاهي و هدايت وزارت اطلاعات و فرهنگ كشور صورت گرفت، يادآوري ماجراهايي بود كه پيش از اين بر سر كتاب و كتابخواني در كشور ما آمده بود، آن هم در روزگاري كه فرهنگ مكتوب كشور بيش از هر زمان ديگر آسيب ديده است و دولت اسلامي افغانستان هم بيش از هر زمان ديگر مدعي رعايت قانونمداري و مردمسالاري است.
ما، مراکز و مؤسسات فرهنگي،هنري،ادبي، دانشجويي و جمعي از نويسندگان، ناشران، ويراستاران و روزنامهنگاران كشور ضمن نگراني از وقوع چنين حوادثي در زمانهاي كه فرهنگ جهاني به سوي مدارا و شكيبايي ميل دارد، ضمن اظهار همدردي با كتابفروشان و ناشران خدومي كه در اين زمانه عسرت سرمايه مادي و معنوي خود را صرف گسترش فرهنگ كتابخواني كردهاند، اين رفتار متعصبانه و غيرمنصفانه را محكوم ميكنيم و از دولت افغانستان خواستاريم كه ضمن اعاده حيثيت از خدمتگزاران كتاب و كتابخواني در كشور و جبران خسارت سنگيني كه از اين ناحيه بر آنان وارد شده است، مانع تداوم چنين رفتارهايي شود.
همچنين از دستگاههاي مسئول خواستاريم كه با تنفيذ و اجراي قوانين و مقرراتي شفاف و جامع براي نظارت بر انتشار و خريد و فروش كتاب، ضمن پرهيز از رفتارهاي خشن و غيرفرهنگي كه ديگر زمان آن سپري شده است، اين زمينه را فراهم آورند كه ناشران و كتابفروشان كشور با احساس امنيت مادي و معنوي به خدمت خويش ادامه دهند، چون هيچ پسنديده نيست كه ارگانهايي كه عليرغم وظيفه فرهنگي خود در اين سالها حتي يك عنوان كتاب سودمند در زمينه فرهنگ و دانش كشور منتشر نكردهاند، فقط وظيفه محو و نابودكردن كتابها را برعهده داشته باشند، آن هم بدون احساس مسئوليت نسبت به خسارتي كه از اين ناحيه متوجه فرهنگ و دانش و خدمتگزاران آن در كشور ميشود.
1- مؤسسه فرهنگي،هنري وادبي (در دري).
2- خانه ادبيات افغانستان.
3- انتشارات عرفان(محمد ابراهيم شريعتي افغانستاني).
4- خانه کودکان افغانستان.
5- شوراي سرپرستي مدارس خود گردان مهاجرين.
6- شوراي فرهنگي آموزش مدارس مهاجرين.
7- مؤسسه هنري هادي فيلم.
8- مؤسسه فرهنگي هنري نما فيلم.
9- انجمن فرهنگيان و هنرمندان افغانستان.
10- انجمن ادبي کلمه.
11- مؤسسه فرهنگي اجتماعي سراج.
12- نهاد علمي فرهنگي کوثر.
13- بنياد فرهنگي تحقيقاتي علامه شهيد بلخي.
14- مؤسسه فرهنگي پژوهشي راه فرداي افغانستان.
15- کانون تحصيل کردگان افغانستان.
16- نشريه بلخ-دانشجويان افغانستاني دانشکده
حقوق وعلوم سياسي دانشگاه تهران.
17- انجمن مناديان همبستگي.
18- انجمن دانشجويان افغانستاني دانشگاه هاي اصفهان.
19- هيئت تحرير فصلنامه علمي پژوهشي کلکين دانشگاه اصفهان.
20- فرهنگيان افغانستاني مقيم اصفهان.
جمعی از دانشجویان حقوق وسیاستیم که گاهگاهی در این سرا، اگر تاب بیاوریم وحوصله مان سر نرود می نویسیم، نه فقط مسائل مهم واساسی بل، هر آنچه که در ما نسبت به خود واکنش، شاید واکنش خاص ایجاد می نماید.